Verjaardag

Zus Rita vierde haar verjaardag in Belmont en trakteerde ons op heerlijk gebak van de plaatselijke bakker. De gebaksbordjes komen van Emmaus. Die kreeg ik dan weer van mijn zusjes want ze waren van mening dat je niet zonder kan. 

Emmaus

Begin september waren mijn broers, zussen en aanhang voor een lang weekend vanuit Brabant naar Belmont gekomen om me te bezoeken. Er werd geklust, appelsap en lekkere hapjes gemaakt, gewandeld en verdwaald, gegeten in Ranchal, gemopperd op mijn bedden en daardoor slecht geslapen wat tot nog meer gemopper leidde en natuurlijk, daar kwamen ze voor, een bezoek aan de Emmaus. Broer kocht voor weinig een uitgebreid servies die hij uitstalde op de veranda. 

Nou moet ik voor hem bij volgende bezoeken aan Emaus op bijbehorende ontbijtbordjes letten.

Zieke walnoten

Vorig jaar waren de walnoten in mijn boomgaard ziek. Geen goede noot gezien toen. Ik was benieuwd hoe het dit jaar zou zijn. Helaas, ook dit jaar geen noten. Ook bij een boom een straat verderop dezelfde problemen. 

Er zijn weer muizen

Mijn cave, de bijkeuken, grenst aan het kippenhok van Maurice, de buurman. Tot nu had ik geen last van muizen maar toen ik pas iets moest pakken in de cave en het licht aan deed zag ik in een ooghoek iets wegsprinten, verdwijnen in een gat in de muur. Laat ik nou net een nieuwe val hebben gekocht, ik ben dol op muizenvallen. Kon ik die mooi uitproberen. Maar dit was een val waarin de muisjes levend gevangen worden. En ik ben geen held, een dier dood maken vind ik moeilijk. Toen ik vrij snel nadat ik de val gezet had dit schattige muisje zenuwachtig heen en weer zag lopen heb ik het een eind van het huis in de tuin losgelaten. Ik ving in een paar dagen 4 muizen. Net toen ik besloot ze voortaan met een verfstip op de kop te markeren zodat ik ze kon herkennen omdat iedereen in mijn omgeving beweerde dat muizen die je los laat weer terugkeren hield het vangen op en bleef de val leeg. Nou weet ik nog niet of men gelijk had.

Sus(je) is er niet meer.

Afgelopen voorjaar ontdekte ik een bobbel in  de lies van Sus. "Ai," dacht ik. De afgelopen maanden kwamen er steeds meer bobbels bij, in heel haar lijf. Ook haar conditie ging zienderogen achteruit. De diagnose van de dierenarts was duidelijk. Sus was op, aan het einde van haar leven aangekomen. De achteruitgang ging snel. Ik hoopte haar nog een keer levend mee naar Belmont te kunnen nemen maar helaas bleek dat niet mogelijk. Ik zou haar er geen plezier mee hebben gedaan door het moeilijke moment langer uit te stellen. Op de avond voor vertrek naar Belmont heb ik haar in laten slapen en meegenomen naar haar geliefde plek om haar daar te begraven. Ik realiseerde me dat ze er altijd was als ik in Belmont was. Geen dag was ik daar zonder haar. Pffff, ik mis haar. 

Fruit, fruit en nog eens fruit. Appelsap

Voorraad

In het begin van de zomer maakte ik al behoorlijk veel jam van de aalbessen en kruisbessen. Bij het bezoek in september werd ik verrast door een overvloed aan pruimen, er was ondanks mijn stutten toch een grote tak afgebroken, druiven en een enorme hoop appels. Werk aan de winkel! Zoals appelsap maken.

Fruit, fruit en nog eens fruit. Pruimen

Ik had thuis al pruimenjam gemaakt van pruimen die ik van mijn broer gekregen had. Maar toen ik in Belmont arriveerde zag ik heel veel rijpe pruimen aan de pruimenboom waarvan helaas, ondanks mijn voorzorgsmaatregelen, een tak afgebroken was onder het gewicht van de hoeveelheid sappige pruimen. Nog meer jam en ook pruimen geweckt.

Fruit, fruit en nog eens fruit. Appels drogen

Grote oogst. Maar wat moet je er mee, wat kun je allemaal met appels? Je kunt ze gewoon uit de hand eten en er appelsap van maken. Wat dacht je van appelmoes, appeltaart, en appelcider? O ja, je kunt ze ook drogen.

Nieuwe garagedeuren

Omdat ik toch bezig was met het vervangen van het dak van de garage, het plaatsen van de nieuwe schuurdeur besloot ik om de oude garagedeuren ook te vervangen. Een beste klus. De deuren waren bijna 3 meter hoog, behoorlijk zwaar en echt haaks en waterpas is de oude garage niet. Voor elke klus biedt internet de oplossing. Tekeningen, filmpjes etc in overvloed voor het maken van deuren. Ik maakte een basis van hardhout waartegen ik kraaldelen schroefde. Aan de binnenkant bevestigde ik een multiplexplaat ter versteviging. Een mooi slot om het compleet te maken. Mijn broers en zwager zorgden voor het professioneel afhangen.

Jam

Toen ik dit voorjaar in Belmont was zag ik dat de pruimenboom vol vruchten hing. (zie eerder bericht) Het zou een goed pruimenjaar worden. Ik was zelfs bang dat ik bij mijn komst begin juli mogelijk te laat zou zijn en het fruit reeds gevallen was bij aankomst. Maar helaas, toen ik in Belmont kwam en direct de boomgaard inwandelde waren de pruimen groen en bikkelhard. Het zou nog wel enige tijd duren voordat er oogstbare vruchten zouden zijn. Bij vertrek enkele dagen geleden was er nog geen sprake van rijpe pruimen. Wel waren er volop rode aalbessen en de kruisbessen. Heerlijke jam, een wintervoorraad, maakte ik er van.

Schuurdeur

De schuurdeur en de grote garagedeuren mogen vervangen worden. Ze voldoen nog steeds aan hun functie en eigenlijk zijn ze in de dik tien jaar dat ik het huis heb niet veel slechter geworden maar nu ik toch bezig ben met de garage kan ik de verleiding niet weerstaan om ook deze klus aan te pakken. Als eerste de schuurdeur. Ik erger me al jaren aan dat ding. Hij is te smal om mijn motor gemakkelijk in en uit te rijden en ik stoot regelmatig mijn hoofd omdat hij te laag is. Thuis in Nederland verdiep ik me in de schuurdeur timmerregels, maak tekeningen van de schuurdeur en de enorme garagedeuren en verzamel de benodigde onderdelen. 

Dik tevreden met het uiteindelijke resultaat. Maurice, de buurman, was onder de indruk.  Volgende keer de grote garagedeuren.

Insecten

In een vorige bericht schreef ik al over de hoeveelheid vliegende beestjes. Na jaren opvallend weinig insecten waren er dit jaar weer veel. Ook beesten die ik nooit eerder zag zoals heel veel ongeveer twee tot drie centimeter grote geheel zwarte dikke torachtigen met blauwige vleugels die mijn lathyrus bezochten. Toen mijn vlinderstruik uitbundig bloeide was het een feest. Kolibrievlinders in overvloed,  bijen, hommels  en prachtige vlinders.

Bloemen plukken

Wespen en andere insecten

Het was opvallend hoe weinig insecten er de laatste jaren in Belmont waren. Nauwelijks bijen en vliegen. Wespen en hoornaars heb ik de laatste jaren niet eens gezien. Ik vond en vind het verontrustend en denk dat het kwistig spuiten met gif wellicht de oorzaak van die achteruitgang is. Ik ben een aantal jaren geleden gestopt met het spuiten van gif op het rode grind van mijn 'oprijlaan'. Dat betekent dat er overvloedig onkruid groeit maar dat accepteer ik. Als ik in het dorp kijk naar de opritten van de huizen die allemaal uit dezelfde bedekking bestaan en waar geen sprietje groen op te zien is kan het haast niet anders dan door gif komen. Gelukkig is de gemeente al gestopt met het spuiten van de bermen. En dit voorjaar valt het me op dat er weer insecten zijn. Ik zag zelfs weer een aantal hoornaars en voor mij onbekende grote zwarte torren. Op de luiken van mijn huis en de garagedeur waren wespen druk met het bouwen van een nest. Wat een geweldig knap bouwwerk. Maar mijn liefde voor wespen gaat niet zo ver dat ik ze, op die voor mij zo vervelende plekken, hun gang laat gaan. Ik heb ze vernietigd, met een beetje pijn in het hart. 

Terras

Samen met Wicher heb ik de bedekking van het dak vervangen (zie vorig bericht).  Maar wat moest ik met die oude dakpannen?  Eerst wilde ik ze wegbrengen naar de vuilstort, de plaatselijke dechetterie, maar vanwege de hoeveelheid extra werk en omdat ik toch ooit mijn terras wilde vergroten om een leuk  zitje te hebben voor de eerste warme lentezon besloot ik om de oude pannen te gebruiken als ondergrond voor het uit te breiden terras. Ik was wel een beetje bang dat de berg pannenpuin vanwege tijdgebrek nog jaren mijn ingang zou ontsieren en ik en mijn bezoek over kapotte pannen het huis zou moeten betreden. Ik zie altijd beren op de weg. Met Wicher zijn grote klussen overzichtelijk en was een besluit snel genomen.  De pannen werden kapot gesmeten op een hoop bij de voordeur. 

Van de overgebleven stukken OSB maakten we bekisting, we mepten waar nodig de pannen in nog kleinere stukjes en we reden eindeloos heen en weer naar de bouwmarkten voor zand, cement, een betonmolen en betongaas als wapening. Die betonmolen komt altijd van pas, er zijn meer klussen. Ik draaide de specie en Wicher verdeelde het over de oude pannen. 

Sus werd uitgenodigd om een paar stappen te zetten op het nog niet geheel uitgeharde cement door haar vanuit de voordeur naar de tuin te lokken.

Ik ben heel tevreden over het uiteindelijke resultaat. En Sus ook.